Verlede week is ons uitgedaag om nie ons vyande te haat nie, maar hul juis lief te hê. Lief te hê, met 'n liefde wat slegs God vir ons kan gee. Om ons vyande lief te hê, is as te ware teen die menslike natuur, maar dit is 100% in lyn met die Christelike natuur.
Saam met hierdie liefde vir die vyand kom die vraag: "hoe kry ek dit reg om my vyand lief te hê?". Alhoewel daar sekerlik talle antwoorde op hierdie vraag is, blyk dit tog of één van dié antwoorde uitstaan. Vergifnis.
Is liefde vir die vyand enigsins moontlik sonder vergifnis? Dis debatteerbaar, maar ek dink nie so nie. Ons ken almal die opdrag: "vergeef-en-vergeet". Kom ons maak dit sommer hier al duidelik dat "vergeef-en-vergeet" nie 'n Bybelse konsep is nie – dit is maar net 'n idioom waarmee ons groot geraak het.
Vergifnis is wel 'n Bybels konsep. Inteendeel, dit is Goddelik. Een van die kerkvaders het gesê dat ons nooit die beeld van God so helder vertoon, as wanneer ons 'n onreg teenoor onsself volkome vergewe nie.
Hoekom is dit belangrik dat ons ander vergewe? Daar is baie antwoorde, maar kom ons fokus vandag op twee.
...geskryf deur DJ Muller