Die vervulling van die Pinksterfees, toe die kerk van Christus sy formele beslag gekry het, was ook vir 'n Sondag bestem: "Dan moet julle tel van die dag ná die sabbat, van die dag af as julle die beweegoffergerf bring – sewe volle weke moet dit wees; tot die dag ná die sewende sabbat moet julle vyfig dae tel; dan moet julle 'n nuwe spysoffer aan die Here bring" (Lev. 23: 15 - 16). Die vervulling van hierdie Ou-Testamentiese fees, ook op 'n Sondag, was die dag toe die Heilige Gees uitgestort is (Hand. 2).
Die Fees van die Eerste Vrugte is dus op die eerste dag ('n Sondag) deur die beweegoffer van die eerstelingsgerf ingelui, en 50 dae later (weer op 'n Sondag) deur die Pinksterfees afgesluit. Pinksterfees beteken letterlik: Die Fees van die Vyfigste Dag.
Ons weet vir seker dat Jesus op 'n Sondag uit die graf opgestaan het, en daardeur die eersteling geword het van dié wat uit die dood opgestaan het (Matt. 28: 1; Joh. 20: 1). Daarna het 40 dae tot op die Donderdag van sy hemelvaart verloop (Hand. 1: 3), en nog 'n verdere tien dae waarin die dissipels op die uitstorting van die Heilige Gees gewag het. Op die vyfigste dag, wat presies met die Ou-Testamentiese Pinksterfees saamgeval het, is die Heilige Gees uitgestort (Hand. 2: 1 - 3). Op daardie Sondagoggend het die bedeling van die kerk begin.
Geskryf deur Prof Johan Malan